بررسی سطح پادتن IgG ضد سرخک 5 سال پس از واکسیناسیون سراسری سرخک- سرخجه در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)

  مقدمه: ســـرخک بیماریی شدیداً مسری است که قابل پیشگیری با واکسن می باشد. با توجه به شیوع سرخک در سال های اخیر در ایران، وزارت بهداشت و درمان اقدام به واکسیناسیون سراسری سرخک و سرخجه در سال 1382 برای سنین 25-5 سال نمود. با استفاده از واکسن مطالعه کنونی جهت بررسی میزان سطح پادتن IgG ضد سرخک در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله(عج) صورت گرفت.   مواد و روش ها: این تحقیق مطالعه ای مقطعی بود که 196 نفر از دانشجویان پزشکی دانشگـــاه علوم پزشکی بقیه الله(عج) مورد بررسی قرار گرفتند و پرسشنامه ای مشتمل بر سن، سابقه واکسیناسیون در دوران کودکی، سابقه واکسیناسیون در سال 1382، ابتلا به سرخک، سرخک در خانواده، تماس با فرد مبتلا به سرخک و بیماری تب دار در زمان واکسیناسیون در جامعه مورد مطالعه تهیه و تکمیل شد. پس از اخذ 5 سی سی خون و جدا کردن سرم آن، سطح کمی و کیفی پادتن IgG ضد سرخک با تست الیزا با کیت IBL ساخت کشور آلمان، تعیین شد.   یافته های پژوهش: تمام افراد مورد بررسی مرد و با میانگین سنی 01/3±5/23 سال بودند. براساس یافته های پژوهش، 194 نفر(99 درصد) سابقه واکسیناسیون در دوران کودکی، 188 نفر(9/95 درصد) سابقه واکسیناسیون در سال 82، 14 نفر(1/7 درصد) سابقه قبلی ابتلا به سرخک، 17 نفر(7/8 درصد) سابقه خانوادگی سرخک، 19 نفر(7/9 درصد) سابقه تماس با فرد مبتلا به سرخک داشتند. در حالی که سابقه بیماری تب دار در زمان واکسیناسیون در یک نفر(5/0 درصد) دیده شد. پادتن IgG ضد سرخک در 174 نفر(8/88 درصد) مثبت، در 19 نفر(7/9 درصد) منفی و در 3 نفر (5/1 درصد) مشکوک بود.   بحث و نتیجه گیری: با توجه به این که عیار پادتن IgG ضد سرخک در 8/88 درصد افراد مثبت بوده است، به نظـــر می آید که این رقم(درصد) در جلوگیری از همه گیری های کوچک کافی نیست لذا پیشنهاد می شود که هر چند سال یک بار عیار پادتن در افراد اندازه گیری شود و افرادی که عیار پادتن پایینی دارند مجدداً واکسینه گردند.